Roepingenzondag
Naar aanleiding van Roepingenzondag blikt ds. Eibert Kok terug op zijn eigen roeping tot dominee.
Roepingenzondag
Zondagmorgen 21 april 2024, Sint-Catharijnekerk, ds. Eibert Kok
Onze kerk, de Protestantse Kerk in Nederland, heeft iets nieuws ingesteld: de roepingenzondag.
Op de site lees ik: ‘Het moderamen van de generale synode (zeg maar: het dagelijks bestuur) vraagt aan voorgangers en kerkenraden om op deze zondag in de eredienst aandacht te besteden aan het onderwerp roeping en te bidden om nieuwe predikanten en werkers in de kerk. Er is een tekort aan voorgangers in de Protestantse Kerk. Ook stoppen veel gemeentepredikanten de komende jaren vanwege emeritaat (pensioen) met hun werk. Daarnaast kiezen te weinig scholieren voor een opleiding theologie. Om er voor te zorgen dat er in de toekomst voldoende voorgangers zijn, is het van belang dat meer mensen kiezen voor de opleiding theologie.’
Er wordt aangesloten bij iets wat in de Rooms-katholieke en Anglicaanse kerk al langer bestond: de roepingenzondag op de vierde zondag van Pasen.
Daarbij vind ik bovenstaand plaatje met nog een artikel over geroepen worden: Een voorganger, vier kerkgangers. Ik weet niet of dit nou zo wervend is.
Aan de andere kant, het is op wel de realiteit, op veel plaatsen in Nederland. De kerk wordt kleiner, de kerkbezoekers een klein groepje.
Nou heeft een kerk die kleiner wordt ook minder voorgangers nodig, minder formatieplaatsen, maar dan nog dreigt er een tekort aan voorgangers doordat er zo weinig nieuwe voorgangers instromen. Op sommige plaatsen in ons land is dat al realiteit, bijvoorbeeld in delen van Groningen: geen voorganger te vinden.
Daarom is het goed dat hiervoor aandacht gevraagd wordt.
Tegelijk weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. Zouden er in onze gemeente mensen zijn die zich geroepen voelen om voorganger te worden? Zou mooi zijn. Maar gezien de leeftijdsopbouw is de kans klein.
Bij het plaatje staat op site: Het gevoel geroepen te worden, kan groeien. En ik denk echt dat dat zo is, niet alleen bij voorgangers, maar ook bij andere ambtsdragers in de kerk, ouderlingen, diakenen, dat je in eerste instantie denkt: niks voor mij, vervolgens komt de vraag: zou het misschien iets voor mij zijn? Misschien is dat wel iets voor mij. Zo kan het groeien.
Lees hier de hele overdenking ...