Tafelschikking en uitnodigingsbeleid
In zijn overdenking van zondag 31 augustus stelt dominee Eibert Kok dat wat aan tafel in het klein gebeurt in het groot in de wereld om ons heen speelt: de een die de ander verdringt, de een die nog mee plek in wil nemen dan de ander, de een die de ander zijn plaats niet gunt ...
Tafelschikking en uitnodigingsbeleid
Zondagmorgen 31 augustus 2025, Sint-Catharijnekerk, ds. Eibert Kok
Lezingen: Deuteronomium 24: 17-22 en Lucas 14: 1, 7-14
Over gastvrijheid, tafelschikking en uitnodigingsbeleid gaat het vanmorgen in wat we gelezen hebben. Het brengt bij mij de herinnering naar boven aan iets dat ik een paar jaar geleden meemaakte in mijn vorige woonplaats. In een speciale raadsvergadering werd afscheid genomen van de burgemeester. Daar kon je alleen naar toe als je een officiële uitnodiging had gehad. En ik had een uitnodiging, net als verschillende van mijn collega’s. De burgemeester organiseerde een enkele keer een overleg met de pastores. Dat zal om die reden geweest zijn dat ik die uitnodiging kreeg, denk ik. Maar de meeste mensen kregen geen uitnodiging, terwijl hij toch ook hun burgemeester was geweest. Er was geen plek voor iedereen. Wie nodig je dan uit? Daar was ik ook wel benieuwd naar. Natuurlijk, de raadsleden zouden er zijn, maar verder?
Ik kwam aan gelijk met een collega van mij en toen we in de rij aansloten om de raadszaal binnen te gaan, liepen we samen op met een bekend gezicht, Ivo Opstelten, oud-burgemeester van Rotterdam, oud-minister van veiligheid en justitie. Toen we binnenkwamen, werd Opstelten netjes begeleid naar een gereserveerde plaats vooraan vlak bij de raadsleden in een rij waar allemaal burgemeesters uit de regio hadden plaatsgenomen. Voor mij en mijn collega en mij was er nog een plekje vrij, ergens achteraan op de tribune. Verschil moet er zijn. Ieder op de plek waar die hoort.
Toen begon de raadsvergadering met allerlei toespraken. Mijn positie daar achterin hoog op de tribune gaf me mooi de gelegenheid om goed rond te kijken, en ik zag allemaal netjes geklede en goed gevoede mensen. Dat hoort natuurlijk ook bij zo’n gelegenheid dat je er goed uitziet. Maar ik vroeg me wel af: stel je voor, wat zou er gebeuren, hoe zou het er uitzien als in plaats van al deze genodigden, of in plaats van een deel van deze mensen andere mensen uitgenodigd zouden zijn. De mensen die wekelijks bij de voedselbank komen bijvoorbeeld, of de mensen die werken bij sociale werkplaats, of de straatkrantverkoper, in plaats van de burgemeesters en de dominees bijvoorbeeld?
Lees hier de hele overdenking ...