Is het van jou?
‘Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen, die perceel na perceel samenvoegen …’
Is het van jou?
Dat is het thema dat ik vond bij de kindernevendienst vandaag, en ik vond dat heel treffend, die vraag die we elkaar maar eens moeten stellen: ‘Is het van jou?’
Eigenen wij mensen ons niet te snel iets toe: ‘Dat is van mij. En dus niet van jou. Op allerlei manieren.’
Het gedeelte dat we vanmorgen gehoord hebben uit het Oude Testament is net wat langer dan aangegeven was.
Eerst is er in Jesaja 5 een gelijkenis van een wijngaard die uiteindelijk niet de vruchten opbrengt die je ervan zou mogen verwachten. Dat gedeelte is bij sommigen misschien wel bekend. Ik had het in ieder geval wel vaker gelezen, maar ik las dit keer verder en werd geraakt door de actualiteit van die woorden.
‘Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen …’
Ik moest denken aan de Prins Bernhard juniors onder ons die niet alleen in Amsterdam, maar op veel meer plaatsen pand na pand opkopen om die voor veel geld te verhuren, de huisjesmelkers.
‘De huisjesmelker probeert door minimale bestedingen aan onderhoud een zo groot mogelijke winst te halen. Vaak hebben huisjesmelkers door woningnood de kans om een hogere huurprijs te vragen, zo lees ik op Wikipedia.
Veel geld verdienen aan de (woning)nood door hoge huren te vragen. Veel huurders hebben geen keus. Ze moeten wel, willen ze onderdak hebben.
‘Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen, die perceel na perceel samenvoegen …’
Ik moet denken aan de grote datacenters van Microsoft en Google die op verschillende plaatsen in ons land gebouwd zijn of worden en die alle groene stroom die beschikbaar is opslurpen, zodat ze goede sier kunnen maken dat ze groen bezig zijn. Maar voor de gewone burger blijft er geen groene stroom meer over.
‘Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen, die perceel na perceel samenvoegen, tot er voor (verder) niemand meer ruimte is en zij alleen het land bewonen.’
Is het van jou?
Lees hier de hele overdenking ...